از اون سر دنیا زنگ زده میگه وقتی وزیر و وکیل ازت تقدیر کردند، بهت افتخار کردم. ولی بعدش از خودم پرسیدم؛
خودش هم به خودش و دستاوردهایش افتخار میکند؟
و جواب برایم بدیهی بود: نه
چرا؟
چون از خودش خجالت میکشد؟
چرا؟
چون چاق است!!!
راست میگه؟
یعنی اگر لاغر شم اونوقت این شرم و خود کم بینی هم شرشان را کم می کنند؟
البته واقعیت این است که دکتر (ر) اصرار داشت عدم رضایت من از افتخارات درسی و کاریم و تلاشم برای فتح قله های بیشتر، ناشی از شرم است.
خانم ن هم لاغر و خوش تیپ شدن پارسالم را پالس مثبتی از خوب بودن حالم میدانست.
یعنی واقعا چاقی اینقدر عنصر تاثیرگذاری است؟
درباره این سایت